χαρακωτικός

-η, -ό, Ν

1. (κυρίως στρ.) αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην κατασκευή χαρακωμάτων

2. το θηλ. ως ουσ. η χαρακωτική

η τέχνη τής πρόσκαιρης οχύρωσης μιας περιοχής με χαρακώματα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χαρακώνω. Το θηλ. χαρακωτική (ενν. τέχνη) μαρτυρείται από το 1872 στον Π. Ξανθάκη].